Cycle of life and death.

Dzisiejszy wpis postanowiłem poświęcić samobójstwom. Nie jest mi łatwo podchodzić do tego tematu... chyba pierwszy raz od dawna nie wiem co napisać. Więc może zacznijmy od samobójstwa z punktu widzenia wiary chrześcijańskiej: samobójstwo jest, jak nazwa wskazuje, zabójstwem samego siebie, a piąte przykazanie zabrania nam zabijać. Czyli samobójstwo jest wykroczeniem przeciwko piątemu przykazaniu, a tym samym grzechem ciężkim, z którego nie możemy się wyspowiadać bo nie żyjemy. Tym samym wg wiary: samobójstwo jest najkrótszą drogą do piekła (o ile takowe istnieje). No dobrze, powiecie, ale co jeśli Boga nie ma, a wiara to tylko ludzki wymysł? Skoro nie ma boga, nie ma też i grzechu, ale również nie ma Nieba i Piekła. Idąc za tym rozumowaniem po śmierci albo przestaniemy istnieć, albo znajdziemy się w pustce, żadna z tych rzeczy raczej się mi nie uśmiecha, nie wiem jak wam, więc wolałbym przeżyć jak najdłużej na tym świecie bez względu na to jaki on jest. Nie mogę się wypowiedzieć z punktu widzenia innych religii, bo go nie znam. Chyba najbardziej pozytywną (lub najmniej, zależy od punku widzenia) wizją dla osób ze skłonnościami samobójczymi jest reinkarnacja. W zależności od powodów możemy uargumentować samobójstwo na wiele różnych sposobów. Jednym z popularniejszych powodów jest poczucie samotności, odrzucenia i bycie wyśmianym, ludzie w takim stanie liczą, że po śmierci spotkają się ze zmarłymi, bliskimi im osobami, ale jak wcześniej pisałem, przecież trafia do Piekła, a jeżeli nawet nie, to odkąd istnieje świat umarły już biliardy ludzi, więc na prawdę trudno nam będzie znaleźć naszych bliskich. Miało być jeszcze opowiadanie, ale jakoś nie potrafię nic wymyślić... przepraszam i liczę na to, że nawet mimo jego braku nieco wam pomogłem.